Türkiye’de bayanların onlarca yıllık uğraşıyla edindikleri bir kazanım olan İstanbul Kontratı, bundan tam bir yıl evvel, bir geceyarısı, tek bir kişinin imzasıyla yok sayıldı. Cumhurbaşkanı makamında ne yetki varsa elinde toplayan Recep Tayyip Erdoğan, meclisin onayladığı resmi ismiyle “Kadınlara Yönelik Şiddet ve Aile İçi Şiddetin Önlenmesi ve Bunlarla Uğraşa Ait Avrupa Kurulu Sözleşmesi’ni” bir kalemde silip attı. Mukaveleyi, erkek hükümran aile yapısına tehdit ve eşcinselliğe teşvik üzere algılayan zihniyet nedeniyle Türkiye, 1 Temmuz 2021’de birinci onaylayan ülke olduğu kontrattan resmen çekildi.
Temel münasebet, AKP iktidarınca da desteklenen klâsik toplumsal cinsiyet rollerinin, bu mukaveleyle eşit hale getirilmek istenmesiydi. Mesken içi şiddetin, artık aile içinde kalması gereken bir durum olmaktan çıkmasıydı. Boşanmak ya da ayrılmak istemeyen ya da bunu kendine yediremeyen erkekleri, bayanlardan uzak tutma teminatıydı.
Erdoğan, kontrattan resmen çekildiği gün, “Bizim bayana yönelik şiddetle çabamız İstanbul Mukavelesi ile başlamadığı üzere bu mukaveleden çekilmeyle de bitecek değil” demişti. Kelamının birinci kısmında bir doğruluk hissesi vardı aslında. AKP iktidarının bayana yönelik şiddetle uğraşı, İstanbul Sözleşmesi’ni birinci onaylatan hükümet olmasına karşın bir türlü başlayamamıştı. Artık de mukavele mucibince yazılan 6284 sayılı kanunu uygulamak yerine, “milli” yasal düzenlemeler yapmak peşinde.
Kanun uygulansa, genç bir bayan kendisinden ayrılmak istemeyen erkek tarafından bu hayattan koparılamayacaktı. Kanun gerektiği üzere uygulansa, Yargıtay kararında, Hatice Kaçmaz’ı 2014’te evlenme teklifini reddetti diye öldüren katilin cinayeti “duygusal çöküntü ve anlık hiddetle, tasarlamadan” işlediği yazmayacaktı.
Adamın çorabında sakladığı kocaman bir bıçak olmasına, Durmaz’ı tekraren bıçaklamasına karşın, Yargıtay kararında şunları diyebildi: “Maktüle ile bir an önce evlenmeyi arzulayan sanık, maktülenin evlenme isteğini bir türlü kabul etmemesi, ayrılma kanısını kendisine hissettirip açıklaması sonucu içindeki tutku derecesinde çok sevgiden kaynaklı duygusallığın tesiri ve ruh hali üzerinde yarattığı hiddetle yanına bıçak alarak maktüle ile her vakit buluştukları parka gitmiş ve o hiddetin sonucu olarak maktüleye bıçak darbelerini vurmuştur. Duygusal çöküntü ve hiddetin maktüledeki bıçak sayısı ile ortaya çıktığı, hiddetin sanığın serinkanlı düşünme ve hareket etmesini engellediği, dolayısı ile olayda tasarlamadan kelam etmenin mümkün bulunmadığı…”
Katil, bu kararla bir arada ağırlaştırılmış müebbet mahpustan kurtulmuş oldu. Daha evvel de bir cinayet işleyen ve kontrollü özgürlükten faydalanırken Hatice Kaçmaz’ı öldüren katil, indirim alarak birkaç yıl daha erken tahliye olacak.
Bergen’in katilini konuşturmayın!
Kolluk kuvvetleri ve yargı üzerine düşeni yapmıyor ve bu durum katillere yürek veriyor. Medya da çok fakat çok büyük, affedilmez yanlışlar yapmakta. Bergen sinemasının gündeme gelmesiyle birlikte, birtakım magazin programları aylardır Bergen’in katilini konuşturmak için birbirleriyle yarış ediyor.
Bergen’i katlettikten sonra, Almanya’ya kaçan, iade edildikten sonra da 7 ay yatıp “iyi halden” özgür bırakılan katil, Kanal D’deki “Neler Oluyor Hayatta” programı ve Beyaz TV’de yayınlanan “Söylemezsem Olmaz” programlarında işlediği cinayetle açık açık övünüyor, “Hiç pişman oldunuz mu?” sorusuna, “Yok. Bin kez olsun, bin kez tekrar yaparım” yanıtını verebiliyor. Adama, güya cinayeti haklı çıkaracakmış üzere, “Bergen sizi aldatmış mıydı?” diye sorular sorulabiliyor.

Banu Güven
Katil, Bergen’i “Ölümden korkmuyordun değil mi sen? Bak dedim, sana vefatı tattıracağım” diye nasıl tehdit ettiğini anlatabiliyor.
Katili, Bergen’in anısına saldırmaya devam ediyor lakin RTÜK’ten çıt yok. Yarış, cümbüş programları konusunda bile çok hassasiyet gösteren RTÜK’ün izleme uzmanları, bir bayan katili dakikalarca konuşurken havalara mı bakıyor? YouTube’da da bu programların görüntüleri milyonlarca sefer izlenmiş durumda. İsyan ediyor insan. Gazetecilikle ilgisi olmayan, fakat reyting ile alakası olabilecek, “katile kelam söyletme” kusuru ve kötülüğünü bir daha tekrarlamamaları için bu programlara bir ihtarda bulunmayı düşünen meslek kuruluşu da mı yok?
Sağa sola ipe sapa gelmez, ideolojik nedenlerle ceza kesen RTÜK, bayan katillerinin programlarda konuk edilmesi karşısında nasıl sessiz kalıyor?
Talep net: Bayan katillerine yargıda iltimaslı davranmayın. Onlara en ağır cezaları verin. Bayan katillerini programlarda konuşturmayın. İstanbul Sözleşmesi’nin gereklerini uygulayın! Bayan katillerini cesaretlendirmeyin!
Banu Güven
© Deutsche Welle Türkçe